Strona główna
/ Aktualności
/ Rok 2017
/ Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
/ „O naśladowaniu Chrystusa”
„O naśladowaniu Chrystusa”
Wrześniowa adoracja Najświętszego Sakramentu
„Kto idzie za mną, nie błądzi w ciemnościach - mówi Pan.”
/ Tomasz à Kempis /
2 września trwaliśmy w modlitewnym czuwaniu z Tomaszem à Kempis. Ksiądz proboszcz Mirosław Wądrzyk już na początku zadał w rozważaniach trudne pytania. Czy naśladuję Chrystusa? Jak o sobie myślę? Kim jestem? Synem marnotrawnym?
Tomasz à Kempis pisał, że największą i najlepszą szkołą jest poznanie samego siebie i odwrócenie się od siebie. O sobie powinniśmy „niewiele mniemać, a o innych zawsze jak najlepiej”. Nigdy nie powinniśmy uważać się za lepszych od innych. Cierpiąc, ufajmy Bogu. Cierpienie uczyni nas pokornymi.
Autor rozważań „O naśladowaniu Chrystusa” pisze:
„W Tobie więc, Panie Boże, pokładam całą moją nadzieję, w Tobie moja ucieczka, w Tobie składam każde moje cierpienie i mękę, bo wszystko, co dostrzegam poza Tobą, jest nędzne i nietrwałe. Nie pomogą mi rozliczni przyjaciele, nie zdołają przyjść mi z pomocą możni, nie potrafią udzielić rady czy odpowiedzi mądrzy, nie pocieszą mnie uczone księgi, nie dadzą wolności drogocenne przedmioty, nie zabezpieczy miejsce ukryte ani żadne zacisze, jeżeli Ty sam nie przyjdziesz, nie wspomożesz, nie pokrzepisz, nie pocieszysz, nie pouczysz, nie ubezpieczysz.
Wszystko, co wydaje się prowadzić do pokoju i szczęścia, jest bez Ciebie niczym i nic naprawdę szczęścia nie daje. Bo celem wszelkiego dobra i wzniosłością życia, i głębią mowy
Ty jesteś i w Tobie nad wszystko mieć można nadzieję, to największa pociecha Twoich sług. Ku Tobie biegną moje oczy, Tobie ufam, Boże, Ojcze miłosierdzia. Pobłogosław i uświęć moją duszę niebiańskim swoim błogosławieństwem, aby stała się Twoim świętym mieszkaniem, siedzibą Twojej chwały wiekuistej i aby w niej jako w świątyni Twojego bóstwa nie znalazło się nic, co mogłoby urazić oczy Twojego majestatu. Spójrz na mnie w wielkiej Twojej dobroci i bezmiernej litości i wysłuchaj prośby ubogiego ługi, dalekiego wygnańca w cienistej krainie śmierci. Broń mnie i zachowaj duszę Twego nędznego sługi pośród niebezpieczeństw tego kruchego życia, a z pomocą łaski prowadź mnie drogą pokoju do ojczyzny wiekuistej światłości. Amen.”
Modlitwę uwielbienia przygotowała i poprowadziła Grupa Muzyczna Barka.
Tomasz à Kempis pisał, że największą i najlepszą szkołą jest poznanie samego siebie i odwrócenie się od siebie. O sobie powinniśmy „niewiele mniemać, a o innych zawsze jak najlepiej”. Nigdy nie powinniśmy uważać się za lepszych od innych. Cierpiąc, ufajmy Bogu. Cierpienie uczyni nas pokornymi.
Autor rozważań „O naśladowaniu Chrystusa” pisze:
„W Tobie więc, Panie Boże, pokładam całą moją nadzieję, w Tobie moja ucieczka, w Tobie składam każde moje cierpienie i mękę, bo wszystko, co dostrzegam poza Tobą, jest nędzne i nietrwałe. Nie pomogą mi rozliczni przyjaciele, nie zdołają przyjść mi z pomocą możni, nie potrafią udzielić rady czy odpowiedzi mądrzy, nie pocieszą mnie uczone księgi, nie dadzą wolności drogocenne przedmioty, nie zabezpieczy miejsce ukryte ani żadne zacisze, jeżeli Ty sam nie przyjdziesz, nie wspomożesz, nie pokrzepisz, nie pocieszysz, nie pouczysz, nie ubezpieczysz.
Wszystko, co wydaje się prowadzić do pokoju i szczęścia, jest bez Ciebie niczym i nic naprawdę szczęścia nie daje. Bo celem wszelkiego dobra i wzniosłością życia, i głębią mowy
Ty jesteś i w Tobie nad wszystko mieć można nadzieję, to największa pociecha Twoich sług. Ku Tobie biegną moje oczy, Tobie ufam, Boże, Ojcze miłosierdzia. Pobłogosław i uświęć moją duszę niebiańskim swoim błogosławieństwem, aby stała się Twoim świętym mieszkaniem, siedzibą Twojej chwały wiekuistej i aby w niej jako w świątyni Twojego bóstwa nie znalazło się nic, co mogłoby urazić oczy Twojego majestatu. Spójrz na mnie w wielkiej Twojej dobroci i bezmiernej litości i wysłuchaj prośby ubogiego ługi, dalekiego wygnańca w cienistej krainie śmierci. Broń mnie i zachowaj duszę Twego nędznego sługi pośród niebezpieczeństw tego kruchego życia, a z pomocą łaski prowadź mnie drogą pokoju do ojczyzny wiekuistej światłości. Amen.”
Modlitwę uwielbienia przygotowała i poprowadziła Grupa Muzyczna Barka.
